Wykorzystanie Gogli Oculus Quest jako formy terapii osób z różnego typu niepełnosprawnościami to innowacyjne podejście pedagogów, oligofrenopedagogów i wielu innych specjalistów. Dzięki nieograniczonym możliwościom oraz wielu dostępnym programom i aplikacjom, wykorzystanie Oculusa podczas zajęć terapeutycznych staje się coraz bardziej popularne nawet w Polsce.
Jak wykorzystać możliwości Gogli w grupie dzieci, w klasie, gdzie każdy ma inną niepełnosprawność, inne potrzeby i inne możliwości poznawcze? Gdzie każde dziecko ma w orzeczeniu inne obszary wskazane jako te do wsparcia i rozwijania?
Różne potrzeby edukacyjne – jedno rozwiązanie
W zespole terapeutycznym, w którym pracuję w Szkole Specjalnej, jest sześciu uczniów, z czego każdy ma inne orzeczenie i inny rodzaj niepełnosprawności. Planując lekcje z wykorzystaniem gogli, należy uwzględnić możliwości i potrzeby każdego z uczniów. Żeby zajęcia przebiegały atrakcyjnie dla wszystkich, ekran z gogli wyświetla się na komputerze. W zespole terapeutycznym, w którym prowadzę zajęcia, jest dziewczynka z silną padaczką. Nie chciałam, żeby była z zajęć wykluczona wiec korzysta z gogli niestandardowo, obserwuje tylko ekran komputera czasem, próbując zadziałać kontrolerami.
Uruchamiając gogle w takiej grupie dzieciaków, umawiamy się, że każdy założy gogle na jakiś określony czas, np. na 5 minut, i tego czasu mocno się trzymamy. Gdy jeden z uczestników ma gogle, reszta obserwuje jego działania na monitorze. Dla grupy jest to równie atrakcyjne, tym bardziej że niektóre dzieci po prostu nie lubią mieć zakładać Oculusa. Niektórzy uczestnicy zajęć szybko je ściągają z głowy, a inni nie mogą się z nimi rozstać. Wszystko zależy od preferencji ucznia.
Planując zajęcia z wykorzystaniem Oculusa, zawsze myślę jaki obszar danego dnia będziemy usprawniać oraz jakie aplikacje mogą w tym pomóc. Praca z goglami to dla dzieciaków wspaniała zabawa i atrakcja, ponieważ nie czują, że jest to rodzaj terapii i zawsze wychodzą z zajęć podekscytowani i zadowoleni.
Anna Sawicka – Terapeutka VR