W pierwszej części tego wpisu (jeśli jeszcze jej nie czytałaś, to koniecznie nadrób zaległości) zastanawiałem się, co sprawia, że wirtualna rzeczywistość jest tak atrakcyjna dla dzieci i o czym warto wiedzieć jeszcze przed rozpoczęciem z nią przygody. Teraz skupię się na odpowiedzi na pytanie: co należy robić, by mądrze korzystać z wirtualnej rzeczywistości razem z dzieckiem?
Wirtualną rzeczywistość możemy wykorzystać nie tylko do rozrywki, ale też w edukacji czy nawet jako narzędzie wspierające terapię wielu zaburzeń. Te możliwości dostrzega coraz więcej osób i dlatego też coraz częściej VR staje się standardowym wyposażeniem mieszkania. Niezależnie jednak od tego, z jakich powodów zdecydujemy się na zakup Oculus Quest 2, Google Cardboard czy PlayStation VR, to poniższe wskazówki pomogą Ci zapewnić dzieciom bezpieczeństwo i dobrą zabawę w wirtualnej rzeczywistości.
Wrażenia z wirtualnej rzeczywistości mogą być bardziej intensywne niż w zwykłych grach. Dzieje się tak za sprawą immersji, czyli poczucia pełnego zanurzenia w rozgrywkę. Dlatego tak ważne jest, by przed zainstalowaniem aplikacji uważnie sprawdzić jej recenzję i upewnić się, że treść i tematyka są odpowiednie dla Twojego dziecka.
Jeszcze przed założeniem na głowę gogli Twojemu dziecku, sprawdź czy masz wystarczającą ilość miejsca – przestrzeń 2 m x 2 m to minimum, by móc swobodnie korzystać z VR-u. Oprócz tego radzę odłożyć na bok wszystkie ostre przedmioty czy zabawki tak, by w trakcie sesji VR nie potknąć się o żadną rzecz.
Danie dziecku gogli VR na zasadzie “masz, baw się” nie jest najlepszym pomysłem. Wirtualna Rzeczywistość wciąga i bez kontroli dziecko może spędzić tam długie godziny. A jak wszystko w nadmiarze – odbije się to niekorzystnie na jego samopoczuciu. Dlatego z góry określ jak długo może przebywać w rozgrywce i konsekwentnie tego się trzymaj.
Zwracaj uwagę na to, jak Twoje dziecko reaguje na doświadczenia w VRze – zarówno fizyczne, jak i emocjonalne. Jeśli ma mdłości, zawroty głowy lub po prostu jest zmęczone – przełóż zabawę w VRze na inny dzień. Oculusy nie uciekną. Jeśli natomiast nie pojawiają się dolegliwości fizyczne, ale dostrzeżesz, że dziecko staje się smutne czy rozdrażnione, też lepiej odpuścić. VR jest tylko możliwością, a nie koniecznością. Nic się nie stanie, jeśli spędzicie czas w inny sposób :).
Ponieważ rzeczywistość wirtualna wydaje się tak realistyczna, stanowi doskonały pretekst do rozmów o uczuciach i doświadczeniach. Jak się czułeś? Co Ci się podobało w grze? Czy jest coś co Ci się nie podobało i dlaczego? To tylko niektóre z pytań, jakie możemy zadać naszemu dziecku. Ważna jest uważność i otwartość na emocje dziecka, które mogą się pojawić w trakcie przebywania w wirtualnej rzeczywistości.
Narzędzia VR-u gromadzą więcej danych niż jakiekolwiek inne dostępne urządzenia cyfrowe, a robiąc to, narażają prywatność naszych dzieci. Przed pobraniem danej aplikacji zwracaj uwagę na politykę prywatności, a szczególnie na informacje o wykorzystywaniu danych do celów komercyjnych. Dobrym pomysłem jest też zainstalowanie narzędzi kontroli rodzicielskiej dla swoich gogli VR, dzięki czemu nie tylko będziesz w stanie sprawdzać czy dziecko korzysta z właściwych aplikacji ale też blokować dostęp do tych, które naruszają politykę prywatności.
Jak widać, korzystając z wirtualnej rzeczywistości możemy natknąć się na kilka pułapek. Żeby je ominąć niezwykle ważne jest odpowiedzialne użytkowanie i edukowanie dzieci na ten temat. Przede wszystkim jednak nie należy zabraniać najmłodszym dostępu do nowych technologii. Obecnie wszyscy z nich korzystamy, a mądre korzystanie przyczynia się do rozwoju. Tak samo jak smartfony, tak i VR na pewno zagości w naszym życiu na dobre. Warto więc podejść do niego z głową i stopniowo oswajać dzieci (ale też i siebie!) z tym narzędziem.
